Fòram na Gàidhlig

My TYG said you only turned a noun into the genitive after a verbal noun when using it with the article. Now I came across this sentence:

BBC wrote:Tha tuathanaich bhuntàta na h-Alba a' toirt rabhaidh gum faodadh an seusan buain a bu mhiosa ann an ùine fhada a bhith aca am bliadhna.

http://www.bbc.co.uk/naidheachdan/19191895

Is it a mistake, does it mean that the rule isn't hard and fast, or is the rabhadh "made definite" by the following clause (ie rabhadh gum rudeigin = an rabhadh)?

The advice in TYG is good. It's that annoying continuum between conservative and innovative speech:

Highly Conservative:
Tha mi ag ithe arain
Tha mi ag ithe an arain
Tha mi ag ithe d' arain

Highly innovative
Tha mi ag ithe aran
Tha mi ag ithe an t-aran
Tha mi ag ithe d' aran

Most "good" native speakers are somewhere in between the two, with the younger end skewing towards the second. This "mixed" pattern suggested by TYG is the one which will raise the fewest eyebrows.

On the whole, only learners would say "a' toirt rabhaidh" though you may get hypercorrection in written Gaelic by natives of course.

... agus chunnaic mi seo air BBC Alba an-diugh:

"Tha na Poilis a' toirt rabhaidh do luchd-coiseachd nam beann gun a bhith a' cur earbsa ann am fònaichean-làimhe mar innealan-iùil."

Carson "rabhaidh" an àite "rabhadh"?

Tha fhios nach eil na polais ach "a' rabhadh" - de tha iad "a' toirt?"

Carson "rabhaidh" an àite "rabhadh"?

verbal noun = noun, mar sin, toirt (ainmear) + rabhadh (ainmear) > ainmear (t. ainmearach) ainmear (t. ginideach)

Ach mar a thuirt mi roimhe, tha sin tuilleadh 's "ceart"

Tha fhios nach eil na polais ach "a' rabhadh" - de tha iad "a' toirt?"

Tha auxiliary gu math cumanta, m.e. "dèan snàmh!" vs "snàmh!".

'S dòcha gu bheil mi ga thuigsinn a-nis...

A bheil e ceart gur e "a' toirt rabhaidh" eisimpleir de "highly conservative" a th' ann?

'S e gu dearbh, cha chanadh ach glè bheag a dhaoine rud mar sin nuair a bhios iad a' bruidhinn. Fiù na daoine a dh'innseas dhut gu bheil, ma dh'èisteas tu riutha 's iad a' bruidhinn gu nàdarra, cha bhi sgeul air mar is trice. Sin agus an dative case.

Hah! Chunnaic mi air BBC Alba sa mhadainn an-diugh a-rithist e:

"Thuirt e nach tachradh an leithid a-rithist agus gun robh e a' toirt rabhaidh dhan luchd-obrach gu lèir, 's gun robh iad duilich airson na thachair."

'S dòcha gum b'e an dearbh neach-naihdeachd a sgrìobh an dà sgeulachdan!

Co-dhìu agus co-dheth tha mi a' tuigsinn a-nis. Mòran taing.

Haha 's mathaid gun robh. Cuimhnich nach e "cainnt nàdarra" a tha sna naidheachdan ach gu bheil iad 'gan leughadh os àrd, tha sgriobt aca agus ma sin san sgriobt, leughaidh iad sin.

Eadar dà sgeul: an dà sgeulachd

a GhunChleoc,

Chan eil mi gad thuigsinn. A bheil "eadar dà sgeul" nas fhearr na "an dà sgeulachd", neo an ann co-ionnan a tha iad?

'S e gnàthas-cainnt a tha a' ciallachadh "by the way, incidentally" a tha ann an eadar dà sgeul. Bha GunChleoc a' luaidh gum bi ainmear singilte a' leantainn an àireamh dà: aon sgeulachd, dà sgeulachd, trì/ceithir/còig... deich sgeulachdan.

Ah! Mòran taing, a Thrissel - ceartachadh agus fealla-dhà aig an aon àm! Feumaidh mi "sgeulachd" (ainmear singilte) a chleachdadh an dèidh "dà". Bidh cuimhne agam air bho seo a mach.